چی تو دلشه؟؟؟؟؟؟؟؟

دلخورم. خیلی.

از همه٬  از خودم. از همه بجز خدا(طبق معمول) نمیدونم چرا مردم یادشون میره محبت کنن به همدیگه. یادشون میره همدیگرو دوس داشته باشن . همدیگرو فراموش میکنن. به هم بی اعتنائی میکنن. دل همدیگرو میشگنن. آخه چرا؟ چرا بلد نیستیم یکی رو دوست داشته باشیم؟ چرا یه مدت که میگزره میگیم دیگه بسه این یارو رو باید ول کرد. باید باهاش سرد بود.چرا؟

اینرو کسی داره میگه که واقعا از محبتتون بی نیازه . داره برای خودتون میگه. من پرم از محبت سرورم مسیح از محبت خدای پدر . به خدا دارم برای خودتون میگم. من چیزی رو که تو این دنیا بیشتر از همه چی دوست داشتم از دست دادم محبتی رو که همیشه برام خواستنی بود رو از دست دادم. من خیلی بزرگترش رو از دست دادم ٬ محبت شما در مقابلش کوچیک نمی دونم چه جوری بگم که خوب بفهمین چی منظورمه.اینرو میگم که بدوین منظورم خودم نیست . منظورم این نیست که به من محبت کنید و من رو یادتون نره.به خدا برای خودتون میگم.

همدیگرو کنار نذارین از کسی که دوستون داره دوری نکنین. مادیات رو به همه چیز مقدم ندونین. به خاطر مادیات دل کسی رو نشکنین. با هم مهربون باشین . به خدا وقتی طرف دیگه نباشه التماس میکنین که برگرده که فقط یک بار بیشتر بهش بگین (دوست دارم) .قدر این دوست دارم ها رو بدونین قدر این موقعیتی رو که برای محبت کردن دارید رو بدونید . محبتتون رو از کسی دریغ نکنین. من آرزومه کسانی رو که از دست دادم فقط برای یه لحظه فقط به این اندازه که بگم چقدر دوسشون دارم فقط به اندازه یه یک دوست دارم گفتن دوباره ببینم و دوباره برگردن. نمیدونم که به حرفای این دیوونه یه خل و چل گوش میکنین یا اصلا اهمیت میدین یا نمیدین. فقط تو رو خدا همدیگرو دوست داشته باشین و به هم محبت کنین تا پشیمون نشین و برای کوتاهی تو محبت کردن اشکاتون در نیاد.......................